miércoles, 22 de julio de 2009

Con Xeito e Teito



Voa o vento
Camiña o fango
Xuntos compoñen ó mesmo tempo




Salta o río
Foxe a estepa
Antagonistas do mesmo fío





[Mentres
ti e máis eu
asasinamos o fruto das sementes]





Achégate.
Lambe [os] meus peitos
sabor a mel
Penetra [nos] meus adentros
pracer de fel





Dobra a pedra
Podrece o mar
Balanzas da mesma merda





Achéguese.
Fódame esta noite
pecaminosa
Bíqueme, non loite
carnosa

Acto sexual



Susurra ao granito serpes de cabarets nados
Entreabre a telaraña de cipreses censurados
Xunto ao cabo xorden doces lagoas leitosas
O demiurgo observa morboso as roídas foxas

Sodomiza ao felino
Engulle o fluído supino
Navega polo orgasmo
feminino

Corre lixeiro polo cortalumes hedonista
Oníricas sereas axudan ao pianista
Na noite escura mergúllase nos suaves seos
Tenta ao sexo nunha pelexa co desenfreo
Relámbese fogoso o leito do cadaleito
Orondo do seu traballo fica no agasallo
Lenta viciosa a mantis chupa o húmido talo

miércoles, 15 de julio de 2009

En la frontera



Sin control avanza hacia el precipicio. No mira atrás, masoquista, corre de mano de la angustia. Amante del dolor, lucha contra su propio ser, se revela fuerte. Quién vence?

Pasado. Miedo. Futuro. Angustia. Anhelos...

El viento abraza sus lágrimas. Apártate. Fobia. El calor humano le consuela. Y qué es de él? Dónde está? Existe de verdad? Dime que no eres ficción. Dime que te puedo palpar.

Sentir. Arrastrarse por los sentidos...Fin? Jamás! Viga de mi equilibrio, no me dejes, no me sueltes. Pequeña muñeca de porcelana, ven, abrázame, juguetea inocente en mi lecho. Estoy aquí. Contigo. En ti.

Pero no desaparece. Terror. Malos augurios? Nunca más lo permitirá...No! No! No!

Maldito ciprés! La tormenta te tronzará. Ella se encargará. Yo te despedazaré. Y por fin será feliz. Y el mar se tornará rojo. Tu muerte es inminente. Por Dios! Morirás!

Feminidad. Seducción. Experiencia. Femme fatale. Bienes supérfluos...Bendita inocencia! Vuelve, suplico tu regreso. Sin olvidar lo vivido...

Se acabó. Llora. Grita. Araña. Gimotea. Y olvida. Olvida y aprende. Sabe que puede. Pero...quieres? Desahogo. El Fatum gobierna. Mentira!
Mi vida es tan sólo mía.